Anatolië, ook wel Klein Azië genoemd, beslaat het Aziatische deel van Turkije. Uit dit deel van Turkije zijn vanaf de jaren ’60 veel gastarbeiders naar Nederland gekomen om mee te helpen aan de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat deze ‘gastarbeiders’ na een tijdje weer terug naar huis zouden gaan, maar we weten nu dat dit niet gebeurde. Inmiddels is de vierde generatie in ons land geworteld. Tijdens het Anatolisch Cultuur Festival wordt deze geschiedenis uitgelegd, met als doel om de verbinding tussen de voormalig gastarbeiders en hun nakomelingen met de Nederlanders te duiden en te versterken.
Door Wil Monsieurs
De reden waarom in de jaren ’60 zoveel gastarbeiders naar Waalwijk kwamen is de schoenindustrie. Daar was veel werk in en Nederland -dus ook Waalwijk- had een groot tekort aan arbeidskrachten. In theater De Leest waren op zaterdag 6 april zo’n 160 bezoekers op het cultuurfestival afgekomen. Het was een mooi gemixt gezelschap, bestaande uit tweederde Turkse Nederlanders en éénderde Nederlanders. Via muziek en cabaret kregen de aanwezigen een stuk cultuur en geschiedenis voorgeschoteld. In de pauze werden de bezoekers verrast met lekkernijen en thee uit de Anatolische cultuur.
Waalwijk ontmoet
De organisatie van dit festival was in handen van de werkgroep ‘Waalwijk Ontmoet’. Voormalig Waalwijks wethouder Dilek Odabasi is één van de leden van deze werkgroep. Dilek, geboren in Turkijke, kwam op 2-jarige leeftijd met haar ouders naar Nederland. “Ik noem mezelf een NederTurk”, zegt ze met een glimlach. “Het is mooi dat theater De Leest dit in haar programmering heeft willen opnemen. Ik ben zeker tevreden met het aantal bezoekers, vooral ook omdat dit de eerste keer is dat we dit festival neerzetten. Wat mij betreft gebeurt het vaker. Het zou mooi zijn als er voor alle groeperingen in Nederland evenementen in theaters worden geprogrammeerd. Dat het nu in Waalwijk is, is geweldig. De mensen hoeven dan niet naar de grote stad voor dit soort festivals.”
Ook Janneke van Berkel, PR en Marketing verantwoordelijke van De Leest, kijkt tevreden terug op de eerste editie van het festival: “Dit festival is georganiseerd door, voor en met Turkse inwoners”, legt ze uit. “Het idee over een dergelijk festival bestond al heel lang en ik ben blij dat we het nu hebben neergezet. Op de vraag of dit een jaarlijks terugkerend evenement gaat worden, zegt Janneke: “Dat zal blijken en ik sluit het zeker niet uit. We kijken ook naar dergelijke evenementen voor andere groepen die door de jaren heen naar Nederland zijn geëmigreerd.”
Veiling kunstvaas
Amsterdams Kunstenaar Emin Batman presenteerde het programma aan de bezoekers. Hij herinnerde de aanwezigen er aan dat het nu 60 jaar geleden is dat de Nederlandse overheid een overeenkomst met de Turkse overheid sloot, waarmee het mogelijk werd om arbeidskrachten in Turkije te werven. “Vanmiddag draait het allemaal om stil te staan bij verbinding." Hij wees de aanwezigen op de kleine expositie. In de pauze werden heerlijk hapjes en thee gepresenteerd. Tevens nodigde hij Dilek Odabasi op het podium uit om, in samenwerking met Waalwijks kunstenares Petra Downs, de veiling van de grote vaas die het podium sierde, te veilen. “Er is al een bod van 1.000 euro gedaan. U kunt bij de ingang van De Leest uw eigen bod gaan uitbrengen. Maandag wordt dan bekendgemaakt wie de nieuwe eigenaar van deze mooi vaas is geworden. De opbrengst schenken we aan de Karsu Foundation, waarmee aardbeving slachtoffers in Turkije worden geholpen." Zowel de organisatoren als de aanwezigen waren het eens over één ding: Het was een geslaagde eerste editie van het Anatolisch Cultuur Festival.
Foto's gemaakt door Pien Boelen.