Dirk Beaard uit Waalwijk studeerde in 2023 Commerciële Economie aan de Avans Hogeschool, toen na enkele maanden duidelijk werd dat dit niet de juiste opleiding voor hem was. Hij besloot een tussenjaar te nemen, dat hij naar de wens van zijn ouders nuttig zou gaan invullen. Dirk ontdekte een site waar hij als vrijwilliger iets zou kunnen betekenen op scholen in Tanzania. Dat sprak hem wel aan: “Lekker weer en schattige kinderen!” Aldus besloot Dirk, 17 jaar jong, om af te reizen naar het Afrikaanse continent.
Door Madeleine Vrienten
Onderwijsondersteuner
Hij kwam als onderwijsondersteuner terecht op een school voor kinderen met autisme en later op een school voor tienermoeders. Ook zonder onderwijsachtergrond ging hem dit goed af: “Ik heb in die tijd geleerd om te werken met verschillende doelgroepen, had een klik met de mensen en leerde veel over het land en haar cultuur.” Dirk vond het er zo leuk dat hij zijn verblijf van twee maanden heeft verlengd en kwam in contact met een erkend leerbedrijf dat zich richtte op het welzijn van de lokale straatkinderen. Hier verbleef hij een tijdje om te werken met uit huis geplaatste tienerjongens. “Het zijn met name de jongens die vanwege een slechte thuissituatie hun heil op straat zoeken, voor meisjes is de straat te onveilig”.
Tijdens een korte vakantie in Zanzibar werd het zaadje geplant voor de realisatie van een opvanghuis voor de straatkinderen. “Tijdens mijn vakantie voelde ik me schuldig omdat ik lekker op vakantie kon, en deze kinderen niet. Waarom zou ik mijn geld uitgeven aan luxe, als ik ook kon investeren in mensenlevens? Ik volgde mijn hart en besloot deze kinderen te gaan helpen. Samen met Carmen Wagir, een vriendin die ik tijdens mijn verblijf daar had leren kennen, werd dit plan serieus uitgewerkt.”
Stichting Sisi Sote
De plaatselijke organisatie beschikte over de papieren, maar het ontbrak aan de financiële middelen. “Dat was het moment dat Carmen en ik in actie kwamen. We huurden een huis in de stad Iringa en investeerden in onderwijsmateriaal, bedden en het aantrekken van gekwalificeerde docenten en begeleiders. Nadat we honderden euro’s van ons eigen geld hadden geïnvesteerd kon het project van start gaan. Om het inzamelen van geld wat gemakkelijker te maken richtten we stichting ‘Sisi Sote’ op, wat betekent: Wij Samen.”
Momenteel wonen er in het huis vier jongens in de leeftijd van 11-15 jaar, die dankzij dit project op professionele wijze worden begeleid naar een zelfstandig leven. “Het lijkt misschien niet veel, vier kinderen, ook gezien het enorme aantal kinderen dat hulp behoeft. Maar beter deze vier kinderen goed op weg helpen dan een heleboel kinderen een klein beetje.” Gezinshereniging was voor deze jongens helaas niet meer mogelijk; ook in het verre Afrika wordt hier in eerste instantie op ingestoken. Het contact tussen de jongens en hun ouders blijft zo mogelijk bestaan en wordt intensief begeleid om de band te versterken zonder wederzijdse afhankelijkheid. Naast een aantal vrijwilligers is er één vaste begeleidster die permanent in het huis aanwezig is. Daarnaast is er een projectondersteuner die alles op het gebied van regelgeving coördineert met de overheid.
De vier jongens die dankzij Dirk en Carmen een 'thuis' hebben gekregen.
Stoppen is geen optie
Er is ook een vaste kracht die op doordeweekse dagen voor de kinderen kookt en het huis schoon houdt. De jongens hebben een leerachterstand, krijgen speciaal onderwijs en zijn inmiddels dusdanig bijgespijkerd dat ze vanaf volgende maand naar een reguliere school gaan. Ze sporten en onderhouden hun eigen moestuin, waarin elke middag na school wordt gewerkt. Dirk en Carmen zijn verantwoordelijk voor het werven van donaties en de vrijwilligers. “Zo heeft de Sint-Jans kerk in Waalwijk een vaste actie waarmee geld wordt ingezameld voor ons project. Daarnaast zijn er de lege flessen-acties, donaties van vrienden en familie en enkele bedrijven die ons financieel steunen. We zijn voortdurend op zoek naar vaste donaties, zodat we het project kunnen voortzetten. Stoppen is geen optie, ik weet waar de jongens vandaan komen!” Dit betekent dat Dirk en Carmen zich soms genoodzaakt zien om hun eigen geld te investeren om de maandelijkse lasten te kunnen betalen.
Zelfvoorzienend
Op de school voor tienermoeders waar Dirk in zijn begintijd heeft gewerkt, maakten de vrouwen schorten, doeken en knuffels waarvan de opbrengst voor henzelf was. “Naar zo’n situatie streven wij ook. Dankzij de moestuin kunnen de kinderen hier vanaf de oogst in juni tot februari van eten.” Het is hun droom om in de toekomst een stuk grond te kopen met als doel groente te verbouwen om die dan vervolgens te verkopen.
Familie
Dirk en Carmen pendelen het hele jaar heen en weer tussen beide continenten. Voor de continuïteit is het van belang dat zoveel als mogelijk een van hen daar verblijft, onder andere om de vrijwilligers te begeleiden. Vanwege hun hechtingproblematiek is deze voorspelbaarheid ook voor de jongens erg belangrijk. “In 2024 verbleef ik er 8 maanden en het liefst zou ik er permanent zijn. Ik heb hier in Nederland natuurlijk mijn familie, maar daar in Afrika voelt het voor mij ook als familie. De colleges van mijn opleiding kan ik online volgen. Omdat ik nu mijn minor hier in Nederland moet halen ga ik pas in juli weer terug naar Iringa. Ik heb dagelijks contact met de jongens via face-time. In juli komt mijn gezin daarheen om mijn tweede familie te ontmoeten en te zien hoe het er is. Na die ontmoeting plakken we er met ons gezin een vakantie aan vast!”
Voor meer informatie en donaties: Stichting Sisi Sote www.sisisote.org, NL36RABO0384112811
QR-code waarmee een donatie kan worden gedaan.