Op 1 januari overleed Broer Hurkmans op 94-jarige leeftijd. Reinier, voor de meesten bekend als Broer of Broertje, behoorde tot één van de beste turners van Brabant. Ook landelijk deed hij mee voor de prijzen, waarbij vooral de ringen zijn geliefde toestel was. Hij is de Waalwijkse gymnastiekvereniging OWS altijd trouw gebleven en heeft veel voor de club betekend.
Mijn vader werd als 6-jarige lid van de gymnastiekvereniging OWS, opgericht in 1896. Er waren meerdere kinderen uit het gezin Hurkmans lid van OWS. Zijn broer Eduard was ook een goede turner. Later heeft Broer ook les gegeven. Ook in de tuin en de huiskamer van de familie Hurkmans werd regelmatig gegymd. In 1996, bij het 100 jarig bestaan, was hij 60 jaar lid van OWS en is hij door de NKGB benoemd als erelid van OWS.
Mijn vader is ook de oprichter van het geüniformeerd majorettekorps OWS. In juni 1968 heeft het uit 21 meisjes bestaande majorettekorps zich door middel van een demonstratie op het Raadhuisplein aan het Waalwijkse publiek voorgesteld. Alle meisjes van rond de 14 jaar waren lid van de Waalwijkse gymnastiekvereniging OWS. Jeugddrumband Ons Genoegen zorgde voor de muzikale begeleiding van de majorettes. De majorettes droegen fraaie nieuwe uniformen. De hoofdkleur is blauw met rood en goud met vilthoeden, zoals stewardessen deze dragen en witte laarsjes.
In het begin liepen de meisjes met stokjes oftewel batons. Later werd besloten om deze achterwege te laten om meer showeffect te sorteren. Omdat de pakjes zo kostbaar waren werd besloten om zelf kostuums te naaien en hoedjes te maken. Dit alles gebeurde vaak bij mijn ouders thuis.
De groep/het peloton moest regelmatig uitrukken (zo werd dat genoemd). Vooral in België en Frankrijk waren dit soort loop/dans groepen populair. Vaak ging men erheen met de bus, maar er is ook gevlogen voor een trip naar Nantes en Nice. In Frankrijk was er een heuse impresario die voor de nodige optredens zorgde. Bij elke trip ging mijn vader steeds bij elk meisje aan de ouders vragen of ze mee op reis mochten.
Vanwege het succes kwam er al snel een tweede groep bij, dat waren de ‘kleintjes’, de eerste groep werd hierna de ‘groten’ genoemd. Uiteindelijk waren er zoveel kostuums, laarzen, hoedjes en accessoires dat er een opslagruimte gevonden moest worden. Dit werd gevonden naast het oude ziekenhuis aan het St. Jansplein. Het Hol was de naam van deze kleed- en opslagruimte, en het vertrekpunt van de tripjes.
Er werd gelopen in optochten voor een drum/show band. Er waren diverse loop manoeuvres, maar ook speciale ‘dansjes’ voor de momenten dat een stoet stilstond. Er werden ook wel optredens verzorgd met diverse dansjes. Dit alles op hedendaagse muziek, zoals Popcorn, The Magbyte Orchestra en Baby Love van de Supremes. De dansen en loopoefeningen werden mede door mijn vader bedacht.
Turnkring Gymnia werd in 1994 opgericht. Gymnastiekvereniging Gymnia is ontstaan door een fusie van gymnastiekvereniging OWS en Kracht en Vlugheid, enkele jaren later is ook Kunst en Kracht aangesloten bij Gymnia. Mijn vader was veel in de gymzaal in de Mr. Van Coothstraat te vinden. Om zelf te turnen en les te geven. Als klein meisje ging ik vaak met mijn vader op pad naar de gymzaal maar ook naar turnwedstrijden in de omgeving; jurybriefjes rondbrengen, zijn lunchpakketje opeten en bij afloop mocht ik dan voor de jury koppeltje duikelen en aan de ringen zwaaien. Als beloning kreeg ik dan een echt turndiploma. Als wij vroeger in de stad liepen met pap was het een af en aan van 'Hi broertje!'. Hij gaf de kinderen les, maar had ook met hun ouders geturnd of ze les gegeven en later natuurlijk met alle majorettes. Op het zwembad, het Hoefsven, kwamen er altijd kinderen op hem af en werd er op het gras gegymd of met een lange ketting, als domino, het water ingedoken. Tot ongeveer zijn 90ste deed hij elke dag nog krachtoefeningen om in conditie te blijven. Hij fietste nog en kon prima vooruit.
Henk Dekkers, oud bestuurslid OWS: "We verliezen een ras-OWS-er, die in de gymzaal veel Waalwijkse kinderen, jongeren en iets minder jonge Waalwijkers een stuk sportieve opvoeding heeft gegeven en die geliefd was bij velen. Hij zal door velen herinnerd worden als iemand die oud is geworden, maar die ook iemand was die altijd jong van hart en geest is gebleven." Voor al zijn inzet als vrijwilliger ontving Broer Hurkmans een erespeld van de gemeente Waalwijk.
Lolita van Eekert-Hurkmans