Frans van Daalen had nooit gedacht dat hij nog eens als vrijwillig beheerder actief zou worden, toen hij in 2008 samen met zijn Gonny in het Prof. De Savornin Lohmanpark in Baardwijk kwam wonen. Maar zijn vrouw hield vol, dat het was wat zij zo graag wilde doen. Blijkbaar heeft zij haar Frans kunnen overtuigen want komende week vieren zij hun koperen jubileum. Samen met alle andere vrijwilligers en bewoners, als beheerders van het Ketelhuis, de ontmoetingsruimte waar het allemaal om draait. Een huiskamer vóór en mét bewoners!
Door Irma van Veldhoven-Brok
Niet zomaar erin gerold
Toen Gonny en Frans in hun appartement trokken, in 2008, was Gonny vrij snel enthousiast om als vrijwilliger in Het Ketelhuis te serveren op de dinsdagmiddagen bij de hobbyclub, zo vertelt ze tijdens een gezellig koffiemoment in hun geliefde Ketelhuis. Ook ging zij bingoprijzen mee kopen. Ze kenden beide snel wat mensen, ook omdat ze uit de buurt kwamen. Frans is een echte 'Borkse' en Gonny woonde vanaf haar 9e jaar al in Waalwijk. De gezelligheid en het sociale trok hun wel aan. Toen de vorige beheerders aangaven te willen gaan stoppen, was het zaadje bij Gonny geplant om het van hun over te nemen. Toch moest Frans daar nog wel even over nadenken, want die vermoedde al wel dat er veel tijd in ging zitten. Uiteindelijk is hij overstag gegaan en tot op de dag van vandaag hebben ze nooit spijt gehad van hun beslissing.
Het Ketelhuis
'Het Ketelhuis', zo wordt de ontmoetingsruimte genoemd, die op de begane grond van het appartementencomplex aan het Prof. De Savornin Lohmanpark gevestigd is. Hoe is dat zo gekomen? “Nou”, weten enkele bestuursleden. “Toen in 1997 door Casade verbouwd is en de gezamenlijke stookketel werd vervangen door individuele verwarming, kwam die ruimte vrij. Met een beetje uitbreiding en creativiteit is er toen snel een mooie ruimte gekomen waar het goed toeven is. Een biljart kon geplaatst worden en een kaartclub werd opgericht”. In de jaren zijn er vele activiteiten bijgekomen, zoals sjoelen en rummikub. Handwerkmiddagen werden georganiseerd en later kwamen daar regelmatig terugkerende evenementen bij zoals het Paasontbijt, seizoensbingo en zelfs een High Tea. Er is voor ieder wat wils, er wordt gezamenlijk voetbal van het Nederlands Elftal gekeken, de nieuwjaarsnacht en carnaval wordt gevierd, en er zijn zelfs mensen die niet handwerken, maar aan het eind van de dinsdagmiddag wél even een kroketje komen meepikken als Gonny die gaat bakken! Ook wordt er aan burendag meegedaan, in samenwerking met de bewonerscommissie.
Gonny en Frans als Mary en Jerry Bey.
Huiskamer
Vroeger waren er ook wel fietstochten en andere activiteiten buitenshuis, maar dat is nu minder passend voor de doelgroep. De instroom van nieuwe bewoners wordt nu gekenmerkt door een hogere leeftijd, uitzonderingen daargelaten. Toch is dat ook wel waarom Het Ketelhuis tegenwoordig zo succesvol draait. Het is met recht een extra 'huiskamer' te noemen. Vrijwilligers en bewoners vinden er gezelschap en sociale contacten. Gonny maakt graag hapjes om de mensen te verwennen. Hoogtepunten in het jaar zijn de seizoensopening en vooral de -afsluiting. De competities worden dan afgesloten met een prijsuitreiking. Dat is een feestavond die bol staat van leuke voordrachten, gekkigheid, gratis consumpties en lol. Want gelachen wordt er veel in Het Ketelhuis! (Een voordeel is dat bijna alle bezoekers binnenshuis blijven na afloop). Zo hebben Frans en Gonny samen ooit een act opgevoerd van broer en zus Jerry en Mary Bey, die laatste beter bekend als de Zangeres zonder Naam. Dat lied was getiteld '50 jaar getrouwd' en was een groot succes. Corry van Gorp, Hepie en Hepie en 'De deftige dame en de sloddervos' worden ook genoemd in de lijst van optredens door verschillende vrijwilligers. Een leuke anekdote wordt spontaan aangehaald: “We hadden seizoensafsluiting met darten, toen Ine binnenkwam met een vergiet op haar hoofd met een theedoek erom geknoopt: 'Een helm tegen de verdwaalde pijltjes' was haar toelichting”.
Een van de vele voordrachten.
Samen doen
Het Ketelhuis zou niet kunnen bestaan zonder de inzet van de vele betrokken vrijwilligers. Het is een huiskamer vóór en mét de bewoners. “Er is wel eens wat aan de hand natuurlijk, kleine dingen. Waar mensen bij elkaar komen is niet altijd alles pais en vree, maar over het algemeen is er weinig negativiteit.” De vrijwilligers zijn trots op wat ze met elkaar hebben neergezet. In een goed team zijn er ook vele talenten en kwaliteiten aanwezig. Zo ook in het team van vrijwilligers van het Ketelhuis. Gonny en Frans zijn er met het bestuur trots op dat het ook financieel zo goed op orde is gekomen. De consumptieprijzen kunnen laag blijven doordat Frans slimme en kostenefficiënt inkopen doet elke week en Gonny de hapjes zelf maakt. Kerstversieringen worden gezamenlijk verzorgd. Bij het 25-jarig bestaan in 2022 is de penningmeester Piet, ook al 16 jaar vrijwilliger, in de pen geklommen. De gemeente Waalwijk kende een waarderingssubsidie toe en Casade droeg bij, zodat wat nieuwe meubels aangeschaft konden worden. Want daar waren ze wel aan toe na 25 jaar! “Verder doen we alles met eigen middelen”, vertellen ze trots. “Als de koelkast stuk gaat, kan die vervangen worden. Met bescheiden investeringen en veel eigen inzet kan het Ketelhuis zo goed blijven draaien! Daarom voelt het alsof we goud in handen hebben!” beamen ze allemaal. Ook Joke is al 20 jaar vrijwilligster en onlangs heeft Nel het initiatief opgepakt om de eenzaamheid op zondagmiddagen tegen te gaan. Sinds kort is het Ketelhuis daarom ook op een enkele zondagmiddag in de maand geopend voor degene die het gezelschap willen opzoeken. De eerste middag waren er meteen al 16 belangstellenden. Zo hoeven Frans en Gonny niet altijd in te springen, maar is het werk verdeeld. “Vele handen maken licht werk!”
Mooi om te vermelden is, dat ook nieuwe bewoners van Turkse afkomst op burendag met eten en lekkernijen al meteen bijdroegen aan de goede sfeer bij de samenkomst in het Ketelhuis, zo gezellig! Soms komt er een enkeling van buitenaf meedoen bij de kaartclub of biljartcompetitie, op introductie van een bewoner. Verder blijft het een besloten huiskamer.
De toekomst
Gonny en Frans zijn dankbaar voor al die mooie jaren. Er is veel waardering voor hun vele werk en ze genieten zelf ook met volle teugen van de gezelligheid in het Ketelhuis. De gastvrijheid, het warme welkom wordt gevoeld. “Het is echt een gezamenlijke prestatie met alle vrijwilligers. Toch wordt het wel wat zwaarder, de wekelijkse boodschappen, het klaarzetten van dingen bij de activiteiten en clubavondjes, de schoonmaakwerkzaamheden en het vele geregel. De vaste kaart- en biljartavonden kunnen wel eens in de kleine uurtjes eindigen. Als je dan nog wat wilt opruimen en schoonmaken, liggen we laat in bed. Er zijn weinig echte rustdagen. We komen ook op leeftijd, maar willen nog enkele jaren doorgaan. Als we de 80 passeren, wordt het tijd om af te bouwen”, geven ze toe. Hopelijk komen er dan opvolgers die er net zo voor willen gaan als Gonny en Frans.
En nu, een feestje?
Omdat ze in het Ketelhuis niet vies zijn van een feestje, wordt er ook voor dit koperen jubileum van Frans en Gonny natuurlijk iets leuks georganiseerd. Dat staat te gebeuren op 22 november maar moet nog een beetje een verrassing blijven. Misschien wordt Gonny dan zelf eens verwend met lekkere hapjes of worden ze verrast met smeuïge optredens? Het zal vast en zeker een gezellige avond worden!