Stel je voor dat je bij de gemeente werkt en een drukke gevaarlijke weg, waar auto’s en fietsers naast elkaar gebruik van maken, opnieuw mag inrichten. Met daarbij de criteria dat de veiligheid van fietsers geborgd is, de monumentale bomen gespaard worden en je binnen het budget blijft. En niet geheel onbelangrijk: langs die weg wonen ook nog burgers, inwoners van de gemeente waarvoor je werkt en in wiens belang je werkt of zou moeten werken. Hoe doe je dat dan en wiens hulp en advies neem je ter harte, naar wie luister je? Wellicht is er expertise binnen het ambtenarenapparaat of huur je die in? En die eigen burgers: wellicht hebben die goede ideeën over hun eigen leefomgeving en kun je hen via burgerparticipatie erbij betrekken?
Sinds begin 2022 speelt dit in de Blyde Incomstelaan in Waalwijk. De gemeente heeft voor deze straat een eigen plan A volledig uitgewerkt en daarna aan ons, de bewoners, gepresenteerd. Vanaf dat moment hebben wij ons daarin verdiept. Met behulp van experts en literatuur, zoals een rapport van de wetenschappelijk gerenommeerde Universiteit van Wageningen. Resultaat: een eigen uitgewerkt plan B.
Wat betreft veiligheid: in plan A wordt de huidige parallelweg een fietsstraat waarvan dagelijks zeker 1.000 (brom)fietsers én lokaal autoverkeer gebruik maken. Dat autoverkeer neemt deel via 28 haaks op de fietsstraat liggende uitritten, waarvan de helft van de keren achteruitrijdend. Op straat staat een toenemend aantal auto’s geparkeerd. Fietsers en auto’s komen elkaar tegen als tegemoetkomend verkeer.
Wij vinden dit alles verre van veilig. In ons plan B krijgen fietsers daarom een eigen afgescheiden fietspad tussen de bomen. Het daar liggende voetpad verschuift een paar meter naar een plek naast, en nog steeds onder de bomen. Alle verschillende verkeersstromen zijn volledig van elkaar gescheiden, veiliger dan dat kan niet. De kritiek vanuit de gemeente is dat een fietspad in de winter gestrooid moet worden en strooizout slecht is voor bomen en beplanting. Klinkt logisch, maar het klopt niet. Onder andere de Universiteit Wageningen heeft vastgesteld dat juist déze bomen, grauwe Abelen, geen nadelige effecten van strooizout ondervinden. Ook nieuwe beplanting heeft geen enkele last van eventueel strooizout op het fietspad.
Financieel is plan B vergelijkbaar met plan A (en wellicht nog goedkoper).
Wij dachten met dit alternatief via de alom geprezen burgerparticipatie inspraak te kunnen krijgen. Mede omdat ons gemeentebestuur pretendeert burgerparticipatie zo ontzettend belangrijk te vinden. En ja, inmiddels hebben we 4 keer met projectorganisatie en wethouder mogen praten. Maar niet het áántal keren dat je met burgers praat bepaalt of je aan burgerparticipatie doet, wel wat je doet met hun ideeën en inbreng. Op onze goed onderbouwde kritieken wordt inhoudelijk niet of nauwelijks gereageerd en men blijft aan de eigen stokpaardjes vasthouden. Ook al hebben wij die met behulp van gedegen onderzoek meerdere keren weerlegd.
De gemeente zegt: “Beide plannen scoren op alle criteria een ruime voldoende.” en “Het scheelt allemaal niet veel ……”. En toch weigert ze die stap naar het plan van haar burgers te zetten. Waarom?
M. Welling